![]() |
![]() |
AFRIKA OMHELST SILVIA
Het stoffelijk overschot van onze zuster Silvia Recchi, in 2017 in België overleden aan kanker, is gerepatrieerd naar haar missieland in Kameroen, om precies te zijn naar Mbalmayo, het land dat haar dierbaar was geworden en dat voor haar "licht zal zijn", overeenkomstig de vaak in onze context gebruikte uitdrukking. Zij zal voortaan rusten in de Mariagrot "Marie Mère de l'espérance" van ons Centrum Redemptor hominis, waar gelovigen en vrienden altijd heen zullen kunnen komen om haar te bezoeken en om te bidden.
Bisschoppen, religieuzen, eenvoudige gelovigen zijn voor
deze gelegenheid rondom Silvia en onze
Deze terugkeer van Silvia heeft het de verschillende
geledingen van de Kerk in Kameroen mogelijk gemaakt de rouw eindelijk te
verwerken, om haar te huilen, haar te gedenken, zich vragen te stellen over de
toekomst van haar intellectuele en kerkelijke erfenis, zich vandaag te laten
bevragen door haar scherp gevoel voor vrijheid, door de herinnering aan haar
vrijmoedigheid, aan haar met gezag gesproken woord als dienst aan de waarheid
en niet als macht, aan haar eerlijkheid in edelmoedig werken, aan de waardering
in de Kerk voor de vrouw in het algemeen en voor de Godgewijde vrouw in het
bijzonder.
Onze stichter, don Emilio Grasso, heeft voor het eerst de
zeer sterke band van Silvia met Afrika vanaf het begin van haar ziekte
onderscheiden, toen hij ons zei dat haar lijdend lichaam geroepen werd om het
altaar te worden van een offer van liefde voor de missie.
Dankzij zijn aanwijzing is deze gave ons ten slotte
gegeven. Het was een antwoord op de verwachting van de gelovigen van Afrika,
aan allen die van Silvia hebben gehouden en het verlangen naar deze terugkeer
tot uitdrukking hebben gebracht.
De Gemeenschap Redemptor
hominis heeft door middel van zijn Algemeen Verantwoordelijke, don Michele
Chiappo, samen met zijn Raad deze aanwijzing met vreugde overgenomen en deze
repatriëring toegestaan.
Onze dankbaarheid voor de gebeurtenis die wij hebben
meegemaakt, gaat naar mgr. Joseph-Marie Ndi-
De keuze om Silvia naar Afrika te repatriëren brengt ook
een vernieuwd verbond tot uitdrukking tussen onze Gemeenschap Redemptor hominis en de Kerk in Afrika.
Het is een zeer sterk teken: wij voelen ons thuis in de Kerk als familie van
God die er in Kameroen is, waar wij banden van vrijheid en genade smeden die de
banden van de noodzakelijkheid en de natuur te boven gaan. Het zijn dus ook banden
met het land van oorsprong.
Al deze tekenen van genegenheid, achting en liefde voor
Silvia hebben ons nog beter doen begrijpen dat missie een apostolische dialoog
is, een heilzame ontmoeting met mensen, die als vrucht diepe banden van
vriendschap voortbrengt. Het gaat er niet om zich erom te bekommeren werken tot
stand te brengen, maar de waarheid mee te delen die vrij maakt, de liefde die
ons de vreugde geeft en die het lijden weet te lenigen, die haar bron heeft in
de Heer Jezus.
Het feit dat rondom Silvia in een eensgezind getuigenis
bisschoppen, priesters, religieuzen,
lekengelovigen bijeengekomen zijn... is een teken van dit missionaire werk
zonder ophouden, dat in alle richtingen diepe relaties met de verschillende
geledingen van het volk van God doet ontstaan.
De academische eerbewijzen
Vanaf het ogenblik van haar terugkeer naar Kameroen zijn
op een ontroerende wijze schitterende vieringen elkaar opgevolgd.
Vóór alles is er op 1 juni de liturgie van ontvangst en
zegening geweest op de luchthaven van Nsimalen in
Het konvooi heeft zich vervolgens in beweging gezet naar
de Katholieke Universiteit, naar de campus Nkolbisson, waar de rector, abbé
Jean-Bertrand Salla, Silvia de academische eer heeft bewezen, daarbij haar
rijke bijdrage als docent en emeritus directeur van de Afdeling Canoniek Recht
in herinnering brengend. Een door mgr. Faustin Ambassa, aartsbisschop van
Garoua, geleide mis in concelebratie met talrijke priesters van de educatieve
gemeenschap van de Universiteit en de École
théologique Saint-Cyprien heeft het begin gevormd van de gebedswake die tot
de dageraad duurde en werd verlevendigd door universitaire koren. De homilie
van mgr. Thomas Bienvenu Tchoungui, hoogleraar en oud-vicaris generaal van het
bisdom Mbalmayo, heeft bij zijn uitleg van Joh.
8, 31-42 de belangrijke bijdrage onderstreept van de vrijmoedigheid en de
dienst aan de waarheid waarvan Silvia heeft getuigd.
Op zaterdag 2 juni is de universitaire gemeenschap en in
het bijzonder de Afdeling Canoniek Recht opnieuw bijeengekomen voor een mis die
door verschillende priesters werd geconcelebreerd. Abbé Engelbert Meyong Nama
heeft bij zijn uitleg van het evangelie van de dag het morele gezag
onderstreept dat de werkzaamheid van Silvia en haar academische bijdragen
altijd heeft gekenmerkt.
Laat in de morgen hebben de hogere oversten van de
religieuze congregaties van Kameroen, begeleid door de studenten van het
Grootseminarie van Nkolbisson, nog een eucharistieviering verlevendigd. In
Alvorens te vertrekken naar Mbalmayo hebben de talrijke
aanwezige religieuzen met de vertegenwoordiger van de hogere oversten, p.
Paulin Neme, in stoet het licham van Silvia begeleid naar de uitgang van de
universiteit.
De ontvangst in Mbalmayo
De ontvangst in Mbalmayo heeft zaterdagmiddag in de kapel
van ons Centrum Redemptor hominis
plaatsgevonden. Verschillende groepen en personen zijn elkaar tot zondagavond
in gebed elkaar opgevolgd: religieuzen van het bisdom Mbalmayo, vrienden en
buren van de Gemeenschap. Zaterdagavond is er een mis geweest, geleid door abbé
Jean Parfait Ntsama, pastoor van de parochie op het gebied waarvan ons Centrum
is gelegen; op zondagavond is er vóór het overbrengen van het stoffelijk
overschot naar de parochie Obeck nog een mis geweest, geleid door abbé
Apollinaire Ebogo, decaan van de priesters van het bisdom Mbalmayo, die ons had
ontvangen bij onze aankomst in Mbalmayo in 1991.
De gelovigen en vrienden van de parochie Obeck waren
aanwezig bij de verschillende fases van de
De aankomst op het kerkplein van de parochie Bienheureuse Anwarite van Obeck,
toevertrouwd aan onze Gemeenschap en waaraan Silvia zoveel energie had besteed,
op zondagmiddag zal voor allen gedenkwaardig blijven. De verantwoordelijken
voor de parochie hadden voor Silvia een ontvangst willen voorbereiden met de balafons en de traditionele dans van de Esani – voorbehouden aan de moedigen,
aan degenen die door de verschillende beproevingen van het leven hebben
getriomfeerd.
Deze dans is afgesloten met de regenboog die onverwachts
is verschenen en door dit diep religieuze volk onmiddellijk is ontvangen als
een boodschap die betekende dat er ook in de hemel feest was om deze terugkeer.
‘s Avonds is er een mis geweest, geleid door mgr.
Adalbert Ndzana, emeritus bisschop van Mbalmayo, die de goede samenwerking van
Silvia als juridisch consultor onderstreepte en waarbij hij ook haar
hoedanigheden als religieuze naar voren heeft gebracht.
Pontificale mis in de kathedraal
Maandagmorgen, 4 juni, heeft de kathedraal Silvia ontvangen
met een onvergetelijke pontificale mis, waarbij onder anderen aanwezig waren
mgr. Jean Mbarga, aartsbisschop van Yaoundé, die als professor en
vervolgens als Grootkanselier van de Katholieke Universiteit Silvia regelmatig had
bezocht, en mgr. Joseph Atanga, aartsbisschop van Bertoua, die met Silvia had
samengewerkt, toen hij voorzitter was van de bisschoppenconferentie van
Kameroen.
Ook aanwezig waren mgr. Alain Philippe Mbarga, bisschop
van Ebolowa, mgr. Christophe Zoa, bisschop
De aartsbisschop van Yaoundé heeft, toen hij het woord
nam, gezegd dat de terugkeer van Silvia een profetisch teken is en dat haar
leven, dat tegelijkertijd werd gekenmerkt door onderwijs, wetenschappelijk
onderzoek, opname van de armsten, een volledig eucharistisch bestaan is
geweest. Haar dubbele begrafenis, in 2017 in België en nu in Kameroen, haar
missieland, brengt haar dichtbij de evangelische figuur Lazarus.
Mgr. Ndi-Okalla heeft zich laten inspireren door
hoofdstuk 13, 1-15 van het evangelie van Johannes over de voetwassing van de
leerlingen door Jezus om de betekenis te erkennen van de nederigheid en het
bewustzijn van de zending van evangelisatie waarvan Silvia blijk heeft gegeven
in de sectoren waarin zij werkzaam is geweest: van de universiteit tot de
religieuze congregaties, van de bisschoppenconferentie tot aan de
parochies.
Alleen al het oproepen van de verschillende fasen van
deze terugkeer van Silvia doet ons begrijpen dat wij dagen van genade en
verwondering hebben meegemaakt. Laten wij God daarvoor danken!
De diepgaande homilieën, de bewogen getuigenissen waren
geen gelegenheidswoorden, maar hebben ons integendeel opnieuw het authentieke
gezicht van onze zuster en vriendin voorgehouden die met ons de opbouw van onze
familie van Godgewijden en vijfentwintig jaar missie in Kameroen heeft gedeeld.
Zoals wij in de kathedraal hebben willen onderstrepen, is
Silvia in onze Gemeenschap een edelmoedige Godgewijde vrouw geweest, met een
dynamische trouw aan de evangelische raden, met een onophoudelijk zoeken naar
de groei en de inculturatie van het charisma. Zij heeft de eerste statuten van
onze Gemeenschap uitgewerkt en korter geleden de vernieuwing ervan binnen een
uitgebreidere commissie verzorgd.
De lijst van haar taken zou lang zijn, maar wij hebben
altijd haar eenvoud in het dagelijks leven
Wij danken allen en ieder persoonlijk. Wij zullen geen
volledige lijst maken waarmee men het risico zou kunnen lopen iemand te
vergeten. Alle gezichten van onze vrienden, hun tranen, hun bemoedigingen
zullen voor altijd in ons hart gegrift blijven.
Aan het einde van de eucharistieviering in de kathedraal
hebben wij ons persoonlijk met deze woorden tot Silvia gericht:
Antonietta
Cipollini
(Vertaald uit het Italiaans
door Drs. H.M.G. Kretzers)
Voorafgaande news over Silvia Recchi:
15/06/2018
|